تغییر اقلیم پدیده ای است که در نتیجه فاکتورهایی همچون فرآیندهای دینامیکی زمین و یا عوامل بیرونی همچون تغییرات در شدت تابش آفتاب و یا فعالیتهای انسانی رخ می دهد . عوامل خارجی تأثیر گذار بر اقلیم را اغلب نیروهای اقلیمی می نامند و شامل فرایندهایی همچون نوسانات در شدت نور خورشید، انحراف در مسیر حرکت زمین و افزایش غلظت گازهای گلخانه ای می¬شود. بازخوردهای ناشی از تغییر اقلیم متغییر می باشد و ممکن است سبب افزایش یا کاهش این عوامل درونی شوند. بسیاری از تغییرات درونی در سیستم های اقلیمی با تأخیر رخ می دهند . زیرا سیستم اقلیمی کره ی زمین بسیار بزرگ است و به کندی حرکت می کند و به ورودی ها با تأخیر پاسخ می دهد . برای مثال یک سال خشکسالی تنها سبب کاهش آرام سطح دریاچه ها یا خشک شدن حاشیه زمین های هموار می گردد . در سالهای بعدی این شرایط ممکن است با کاهش بارش منجر شود که احتمالا به یک سال خشک تر دیگر منجر می گردد . وقتی که نقطه ی بحرانی بعد از x سال فرا می رسد، کل سیستم ممکن است به صورت دیگر تغییر کند و این حالت در هر صورت به توقف بارش منجر می شود . این نمونه از تغییر اقلیم سریع و برگشت پذیر است که به صورت تاخیری رخ می دهد .
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره سنجشهای دما طی دورههای مختلف، و منابع قابل دسترس آن، به بخش ثبت دما نگاه کنید. جهت بررسی ویژگی تغییر اقلیمی در قرن گذشته، به قسمت بررسی خصوصیت تغییر اقلیمی اخیر نگاه کنید.
ووستوک در طول ۴۰۰ هزار سال (اخیر)
******
1. عوامل تغییر اقلیمی
تغییرات اقلیمی به نوسانات درون محیط زمین، فرآیندهای طبیعی موجود در اطراف آن، و تأثیر فعالیت بشر بر آن برمی گردد. عوامل خارجی که میتواند اقلیم را شکل دهد اغلب نیروهای اقلیمی نامیده میشوند شامل فرآیندهایی همچون نوسانات در تابش خورشیدی، گردش (وضعی) زمین، و مقادیر (تمرکز) گاز گلخانهای میباشند.
2. نوسانات درون اقلیم زمین
آب و هوا در آن و به خودی خود، یک سیستم پویای غیرخطی نامنظم| بی نظم است، اما در بسیاری از موارد، مشاهده میشود که اقلیم (یعنی وضعیت میانگین آب و هوا) به درستی ثابت و قابل پیش بینی است. این مسئله شامل دمای متوسط، میزان بارش، روزهای آفتابی، و بسیاری متغیرهای دیگری میشود که در هر مکانی میتوان آن را سنجش نمود. اما، تغییراتی نیز درون محیط زمین وجود دارند که میتواند بر اقلیم آن تاثیر بگذارد.
3. یخبندان
تودههای یخی به عنوان یکی از حساسترین شاخصهای تغییر اقلیمی شناخته میشوند، که عمدتاً طی دوره سرد شدن اقلیم افزایش مییابند (مانند دوره کوتاه یخبندان) و در طول گرم شدن آب و هوا در مقیاسهای متوسط زمانی شروع به پسرفت میکنند. افزایش و فروپاشی تودههای یخی، هر دو به نوسان پذیری طبیعی و عمدتاً نیروهای تشدید کننده خارجی کمک میکند. اما، طی قرن گذشته، تودههای یخی نتوانستهاند به حدکافی لایههای یخی را مجدداً تولید کنند تا جبرانی برای یخهای از دست رفته طی ماههای تابستانی باشد. (نگاه به پسرفت تودههای یخی از سال۱۸۵۰ به بعد | پسرفت توده یخی)
مهمترین فرآیندهای اقلیمی چند میلیون سال اخیر چرخههای یخبندان و درون یخبندان در دوره یخبندان کنونی میباشد. اما واکنشهای داخلی شکل گرفته در چرخههای میلانکوویچ| نوسانات گردشی، شامل صفحات یخی قارهای و m۱۳۰ تغییر سطح دریا است که قطعاً نقش کلیدی را درباره تصمیم گیری پیرامون این مسئله ایفا میکند که چه واکنش اقلیمی در بیشتر مناطق مشاهده خواهد شد. تغییرات دیگر، از جمله وقایع هاینریش، حوادث دانسگار اوشگر و داغگلی نورس نشانگر توان بالقوه نوسانات یخبندان است که حتی در غیاب تغییرات گردشی خاص بر اقلیم تاثیر میگذارد.
4. نوسان پذیری اقیانوس
تقریباً در مقیاس چند دهه، تغییرات اقلیمی نیز میتواند از تغییرات درون سیستمهای اقیانوسی/ جوی حاصل شود. بسیاری از شرایط اقلیمی، مشهود تر از همه ENSO| نوسان جنوبی ال نینو، بلکه شامل نوسان دههای پاسیفیک، نوسانان اقیانوس اطلس شمالی، و نوسان اقیانوس منجمد جنوبی بوده که به عنوان شرایطی خاص درون سیستم اقلیمی شناخته شدهاند، که دست کم در اثر وجود آنها تا حدودی با روشهای گوناگون گرما توانسته در اقیانوسها ذخیره شده و بین منابع مختلفی جابجا شود. در مقیاسهای زمانی طولانی تر، فرآیندهای اقیانوسی همچون گردش ترمو هالاین نقش کلیدی را در توزیع مجدد گرما ایفا مینماید، و در صورت تغییر توانسته به شدت بر اقلیم تاثیر بگذارد.
5. حافظه (بازگشت) اقلیمی
بیشتر اشکال نوسان پذیری داخل یک سیستم اقلیمی را میتوان به شکل پسماند محسوب نمود، به این مفهوم که وضعیت جاری اقلیم نه تنها بیانگر ورودیهای آن بلکه تاریخچه چگونگی پیدایش و رسیدن به این مرحله در آن میباشد. مثلاً، یک دهه شرایط خشکسالی میتواند موجب نابودی دریاچهها، خشک شدن کامل دشتها و توسعه کویرها شود. در عوض، این شرایط میتواند به بارشهای کمتر در سالهای جاری بیانجامد. بطور خلاصه، تغییر اقلیمی میتواند یک فرآیند خودجوش دائمی باشد زیرا جنبههای گوناگون محیطی با نسبتهای متفاوت و به طرق گوناگون نسبت به نوساناتی که ناگزیر روی میدهد، پاسخ میدهند.
6. عوامل غیر اقلیمی ایجاد کننده تغییر آب و هوایی
6. 1. گازهای گلخانهای
مطالعات اخیر، نشان میدهد که نیروی تابشی در اثر گازهای گلخانهای عامل اصلی گرم شدن جهانی میباشد. گازهای گلخانهای نیز نقش مهمی در درک تاریخچه اقلیمی زمین دارند. بر طبق این مطالعات، اثر گلخانهای که در اثر به دام انداختن حرارت از سوی گازهای گلخانهای، تولید گرما میکند، نقشی کلیدی در تنظیم دمای زمین دارد.
در طول ۶۰۰ میلیون سال اخیر، مقادیر دی اکسید کربن احتمالاً از بیش از ۵۰۰۰ ppm تا کمتر از ۲۰۰ ppm تغییر کرده که عمدتاً به خاطر تاثیر فرآیندهای زمینشناسی و ابداعات زیستشناسی بودهاست. با دقتی بیشتر، این مسئله (توسط وایزر و دیگران ۱۹۹۹) مورد بحث قرار گرفت که نوسانات در مقادیر گازهای گلخانهای به ازای دهها ملیون تن در سال به خوبی با تغییر اقلیمی همبستگی ندارد که احتمالاً در این مورد تکتونیک صفحهای نقش غالب تری را ایفا میکند. اما، نمونههای متعددی از تغییرات سریع در مقادیر گازهای گلخانهای در جو زمین وجود دارند که ظاهراً با گرم شدن شدید رابطه تنگتنگی دارند از جمله دوره حداکثر سوزان پالئوسن- ایوسن| دوران پالئوسن- ایوسن، دوران انقراض پرمین- ترازئیک| دوران انقراض خزندگان و دایناسورها و پایان دوره یخبندان زمین در ناحیه اسکاندیناوی (وارانجیان).
طی دوران جدید، بالا رفتن سطوح دی اکسید کربن به عنوان عامل اصلی محسوب میشود که موجب گرم شدن جهان از سال ۱۹۵۰ تاکنون شدهاست.
6. 1. 1. تکتونیک (زمین ساختی) صفحهای
در طولانیترین مقیاسهای زمانی، تکتونیک صفحهای قارهها را جابجا کرده، اقیانوسها را شکل داده، و کوهها را تشکیل داده و از هم جدا میسازد و کلاً به عنوان فرآیندی تعریف شده که اقلیم در آن پدید میآید. در زمان اخیر، حرکات صفحهای در مورد تشدید روند دوره یخبندان کنونی بیان شدهاند زمانی در حدود ۳ میلیون سال قبل، که در آن صفحات (قارهای) آمریکای شمالی و جنوبی با یکدیگر برخورد نمودند تا باریکه پاناما را تشکیل داده و به درهم آمیختگی میان اقیانوسهای اطلس و آرام پایان دهند.
6. 1. 2. نوسان خورشیدی

نوسانات در فعالیت خورشیدی طی چند قرن گذشته بر اساس مشاهدات مربوط به لکههای خورشیدی و ایزوتوپهای بریلیوم
خورشید، به عنوان یک منبع فناپذیر است تقریباً تمام انرژی سیستم اقلیمی را تامین مینماید، و یک بخش کامل در شکل گیری آب و هوای زمین میباشد. درطولانیترین مقیاسهای زمانی، خورشید همزمان با این که به روند اصلی تکامل خود ادامه میدهد، درخشانتر هم میشود. در ابتدای پیدایش تاریخ زمین| تاریخ زمین، تصور بر این بود که آن خیلی سرد بوده تا بتواند مایع آب را بر روی سطح زمین حفظ نماید، که این به موضوعی منجر شد که تحت عنوان پارادوکس خورشید جوان بیحال شناخته میشود.
در مقیاسهای جدیدتر زمانی، اشکال متفاوتی از نوسان خورشیدی نیز وجود دارند از جمله چرخه خورشیدی ۱۱ ساله و دوره تغییرات طولانیتر. اما، چرخه ۱۱ ساله لکه خورشیدی به روشنی و به خودی خود در دادههای اقلیمشناسی ظهور نمیکند. این نوسانات در پیدایش دوره کوتاه یخبندان و برخی موارد مشاهده گرم شدن زمین از سال ۱۹۰۰ تا ۱۹۵۰ تاثیر گذار به حساب آمدهاند.
نظرات شما عزیزان: